Het begin van wat ik ooit voor onmogelijk had gehouden lag in het voorjaar van 2002. Aangemoedigd door mijn broer, die o zo gezellige ervaring had op zijn sportschool en de opmerking van een vriendin dat zij dan wel met me mee zou gaan fitnessen besloot ik begin april een introductieles te nemen bij Steyn-sports in Voorschoten. Nadat ik in een leuk telefoon gesprek een afspraak had gemaakt, werd ik verwelkomd op de sportschool door Carla, een leuke vrouw.

De beginmaanden bracht ik door met twee soms drie maal per week sporten. Dat bestond dan uit een half uur de zogenaamde cardio-oefeningen en verder wat spieroefeningen. Dit met name om wat soepel te worden en wat van de meer dan 90 kilogrammen gewicht kwijt te raken.

Van het hardlopen was echter nog geen sprake dat begon pas in 2003. Ik weet niet meer hoe ik zo gek kwam maar ik besloot op de hardloopband een stukje hard te lopen. Maar, hardlopen op een band is leuk maar in de buitenlucht zo wist ook mijn broer, te vertellen is veel beter. Ook zijn, lang onvermoede, sportiviteit had zich inmiddels naar de buitenlucht verplaatst. Natuurlijk is de gezonde buitenlucht beter, maar op de band kun je stoppen wanneer je wilt. Buiten lukt dat niet, want je moet toch weer naar huis.

Toch besloot ik, vlak na de Singelloop in het voorjaar van 2004, het te proberen. Eerst een klein stukje, tot het station de Vink. En toen langzaam verder. De volgende Singelloop, zo'n 6 kilometer moest ik er bij zijn. De onvermijdelijke aanschaf van echte loopschoenen was niet aan mij voorbijgegaan en tevens was ik voor de gelegenheid, uiteraard door een lieftallige verkoopster geheel in hardlooptenue gestoken.

In de zomervakantie van 2004 liep ik in Frankrijk korte afstanden, halve uurtjes. Ik liep zo vroeg mogelijk want het werd al snel warm. Eén keer liep ik bijna een uur omdat ik een verkeerde weg had genomen en dus helemaal terug moest. Maar het beviel al met al niet slecht.

Polderloop Stevenshof - 25 sept 2004 - tijd: 27.40 Wijkraad Stevenshof

Na de vakantie kwam de eerste echte wedstrijd in zicht, de Polderloop in de Stevenshof, een thuis wedstrijd als voorzitter van de vereniging die het organiseert en in de eigen wijk. Het ging niet slecht, het was redelijk weer en ik kwam binnen het half uur binnen. Alleszins een aanleiding om verder te gaan; volgend jaar de tien kilometer.

Ik merkte dat de stap van vijf naar tien niet zo groot was. Binnen een maand liep ik een uur lang en maakte ik een 'rondje Papelaan' en dat is tien kilometer. Rondje Papelaan is vanuit de Stevenhof langs de A44 richting Wassenaar en dan rechtsaf de Papelaan op tot Voorschoten en dan langs het spoor terug naar de Vink en weer naar huis. De route fietste we regelmatig maar kon ik nu dus ook lopen.