TIM VAN HOUTEN

KITTY

Een van de vroegste herinneringen die ik met mijn zus deel is dat ik haar achterop de fiets naar gym bracht en haalde. Al op jonge leeftijd, misschien wel een jaar of vier, vijf. En het is dat gym, eigenlijk turnen dat zo ongeveer haar levenswerk geworden is. Via de gewone gym naar turnen en via het keurturnen naar het lesgeven. Zo ongeveer half gymmend Leiden moet van haar radslag geleerd hebben.

Mijn zus is uitbundiger, onze wervelwind, en zeker vroeger redelijk ondernemend. Wat ik bedoel? Nou altijd zoek zijn in de stad, of op de kermis – en dan tussen andere kinderen die hun moeder kwijt waren het hoogste woord hebben. Bij V&D uitproberen toen ze hoorde dat je omgeroepen wordt als je je moeder kwijt ben. Maar ook tijdens vakanties direct op zoek naar aanspraak en vriendinnen. Waar ik nota bene mijn eigen vrouw nog aan over heb gehouden.
Okay, dat ze met haar driewieler de trap af wilde fietsen was niet de bedoeling. Kitty was, en is geen studiebol (tenzij het dus over turnen gaat) maar een harde werker. Naast haar gymcarriere kwam ze terecht bij Albert Heijn en later Brookland, Detail Result Logistiek.

Toen ze trouwde woonde ze in het nu bijna gesloopte Leiden; om precies te zijn in de Juliana van Stolberghof, door ons Juvestube genoemd. Daarna verhuisde ze naar Alphen aan de Rijn waar mijn twee neven Kevin en Marco werden geboren. Inmiddels heeft ze een nieuwe relatie en woont ze in het oude Alphen. Omdat ze inmiddels decennialang lid is van de turnvereniging Nieuw Brunhilde zien we elkaar minstens een keer per jaar als ze met de Taptoe meeloopt, maar soms wel vaker hoor.
We delen niet zo heel veel met elkaar en als we het niet over elkaars zorgen of die van een ander hoeven te hebben maken we vooral pret –bijvoorbeeld door even plat Leids te praten. De grootste gemene deler is de muziek van Boudewijn de Groot.