TIM VAN HOUTEN

CASPER

Onze zoon heet Casper. Voluit Casper Maarten. Hij is geboren op de ochtend (vijf voor half elf) van 25 februari 1994. Met een gewicht van 2740 gram. In de volksmond dus 5 en een halve pond.
Hij was niet heel groot maar ook best vroeg geboren, bijna 2 weken eerder dan verwacht.

In de beginperiode was Casper moeilijk in slaap te krijgen. Het was een wakker type, en vooral explorerend. Veel slaap heeft ie nog steeds niet nodig trouwens. Hij huilde veel maar vanaf het moment dat hij vast voedsel kreeg veranderde dat. En dat was ruim voor zijn eerste 3 oktober want toen zat hij al als echte Leidenaar aan de hutspot. De haring is nooit echt gelukt.

Na een jaar was hij 11,5 kg en 74 centimeter. In de eerste jaren was er alleen de pseudo-krupp die roet in het zonnige leven van Casper strooide. Een paar maal per jaar stomen in de badkamer. Met het ouder worden verdwenen deze problemen.
Op 30 maart 1995 werd het tijd te gaan lopen.

Als kleine jongen had hij een voorliefde voor dieren. Eerst veulens en later voor adelaars. Maar alles daartussen was ook goed. Jarenlang hadden we een abonnement op Blijdorp en daar gingen we regelmatig naar toe en werkte hij liefst rennend alle dieren af.
Ouder wordend werd het natuurlijk minder maar een dierenvriend bleef hij.
Naast dieren had Casper een grote voorliefde voor sprookjes, favoriet waren Sneeuwwitje – met name de dwergen – en ridders en vooral Robin Hood, voorzover je dat een ridder mag noemen.

Films, videobanden en tv kijken deed hij veel maar ook bijzonder favoriet was luisteren, bandjes met verhalen met name van Paulus de Boskabouter. Het zelf lezen bleef minder populair. Maar desondanks kon hij op 5 jarige leeftijd lezen. Mede om die reden sloeg hij groep 4 over.

De rest van de basisschool heeft hij, ofschoon hij het steeds saaier vond met groot succes doorlopen. Met name de laatste jaren booden hem veel te weinig uitdaging.
Thuis werd er vooral gecomputerd, in het begin erg educatief maar later meer als gewoon vermaak.

Naast school deed hij nog judo, gewoon omdat dat moest want een echte judoka was het niet, maar het gaf hem wel de gelegenheid met de Taptoe mee te lopen. Verder deed met veel plezier aan atletiek bij Voorschoten 97, – met uitzondering dan van het hardlopen – maar toen hij aan het volleybal had geroken was ie verslingerd en stortte hij zich er geheel op.
Daarnaast heeft hij via de schoolsport ook nog kennis gemaakt met het tafeltennis maar dat is vooral een sport voor in de vakanties en met het schermen waar hij altijd veel bewondering voor had. Maar deze ridderssport bleek iets te moeilijk.

Voorzien van een eigen tv was hij kijker van Tien, dat waren er niet veel. Hij keek met name voetbal, en sensatieavonturen. Tussen de bedrijven door werd er ge–runscaped en world–of–warcraft gespeeld. Dat laatste laatste doet ie nog steeds.

Na de basisschool ging Casper naar het Adelbert gymnasium in Wassenaar. Na een flitsende start ging het moeizamer. Vanaf de tweede klas ging het moeizamer. Hij besloot de VWO kant te kiezen, dus geen Grieks en Latijn. In de derde koos hij het Natuur– en gezondheidprofiel, en beleefde een tumultueuze overgang. Daarna gaat het steeds iets beter en in 2011 behaald hij het VWO-diploma waarna hij zich inschrijft voor de studie kunstmatige intelligentie bij de UVA.

Het volleybal werd zijn passie. Deelname aan de competities was in het begin nog niet altijd even succesvol, maar toen hij eenmaal in de JA1 zat, zie foto, leek winnen vanzelfsprekend te zijn geworden. Lengte heeft ie (1.90), en kracht heeft hij inmiddels ook. Dat maakt scoren aan het net best eenvoudig, soms… In het seizoen 2010–2011 valt hij regelmatig in bij Heren-4. En ook die worden kampioen.